Δύο ποιήματα

από τη συλλογή

«Χάρτης ναυαγίων»

της Έφης Καλογεροπούλου

εκδόσεις Μετρονόμος σειρά Ποιείν

Η συλλογή είναι δίγλωσση

Μετάφραση στα αγγλικά από τον Γιάννη Γκούμα

Σφάλμα τυχαίας διαδρομής

Είμαστε η χαμένη δυνατότητα

οι λέξεις που δε γίναμε

τα παιδιά που πέφτουν απ’ τα όνειρά μας

ξημερώματα

οι δρόμοι τα αδιέξοδα και οι ατέλειωτες

χειρονομίες τους

οι άδειες θέσεις δίπλα στου τρένου

το παράθυρο

Είμαστε το λίγο

του χρόνου το ελάχιστο

Το ολομόναχο του κόσμου

είμαστε

η σκόνη του σκοτωμένου χρόνου

Error of accidental route

We are the lost possibility

the words we never were

the children falling from our dreams

at dawn

roads blind alleys and their endless

gestures

the vacant seats next to the train’s

window

We are the least

the minimum of time

The world’s aloneness

we are

the dust of slain time

Αθέατη όψη

Να θυμηθώ το πρόσωπό σου θέλω

στον εξόριστο των ανθρώπων τόπο

σε εγκατάλειψη που μυρίζει θειάφι

άσκοπη κίνηση να κάνω

σε ζώνη απαγορευμένη

εκεί που η ανθρώπινη αγέλη εκπνέει

ζωή σε εκκρεμότητα

γιατί ο θάνατος είναι σύμπτωμα ζωής

κι οι ζωντανοί αγέννητοι νεκροί

που παίζουν ζάρια

τζογάροντας τα πρόσωπά τους

Invisible view

I want to remember your face

in the country of exiles

in abandonment smelling of Sulphur

to make an aimless move

in a prohibited area

where the human herb exhales

life in abeyance

for death is a symptom of life

and the living unborn dead

playing dice

staking their faces

(ποίηση: Έφη Καλογεροπούλου, μετάφραση: Γιάννης Γκούμας)

(οι φωτογραφίες των τοπίων είναι του Richter Christian)