Παρουσίαση βιβλίου

"Η πλατεία των Ταύρων"

του Βαγγέλη Αλεξόπουλου

εκδόσεις Οδός Πανός

Το τσίρκο, όπως η ποίηση, ο πόλεμος και η ταυρομαχία

είναι από τα λίγα σκληρά παιχνίδια που επιζούν.

Jean Genet

Όταν ένας ποιητής βάζει στην προμετωπίδα του ποιητικού του βιβλίου αυτά τα λόγια (απολύτως συνάδοντα και με τον τίτλο της συλλογής αλλά και με την εικόνα της ταυρομαχίας στο εξώφυλλο) τότε μας υπενθυμίζει ξεκάθαρα τη σοβαρότητα της κατάθεσής του αλλά και την ουσία της Ποίησης. Ένα σκληρό παιχνίδι. Ναι, εδώ δεν παίζουμε. Ίσως το μόνο παιχνίδι που επιτρέπεται, να είναι αυτό των λέξεων, για να δηλωθεί όμως έτσι πάλι το τραχύ σώμα του λόγου, αντίστοιχο της επώδυνης δημιουργίας του.

Η αληθινή ιστορία σχετικά με το κοριτσάκι με τα σπίρτα

Στίχος λέει είναι:

«αράδα έντυπου κειμένου».

Εγώ σου λέω:

είναι παλμός εντατικής

βρογχόσπασμος ασθματικής σειρήνας.

Κυρίως είναι:

στουπί εμποτισμένο με βενζίνη

δίπλα

στο κοριτσάκι με τα σπίρτα.

Αυτό το παραπάνω θα μπορούσε να θεωρηθεί και ένας ορισμός της Ποίησης. Προκλητικός, αληθινός, ικανός να κινητοποιήσει τη σκέψη και να την κατευθύνει στην ουσία των ποιητικών πραγμάτων. Είναι το τοπίο στο οποίο δοκιμάζεται ανηλεώς η εσωτερικότητα του λόγου, ενός λόγου που προκύπτει από την αυθεντική κραυγάζουσα σιωπή. Εννοώντας εδώ τη γνήσια ανάγκη που κινητοποιεί τον λόγο, και οδηγεί στη δημιουργία. Ο ποιητής μιλά μόνον όταν έχει κάτι να πει, αλλιώς σιωπά. Απλό όσο και παρεξηγημένο αυτό από πολλούς. Μα ο ποιητής εδώ μας το είπε ήδη από την είσοδο στο βιβλίο του.